Subaruforum.nl

Ik las een paar verhalen van pech en torenhoge kosten en dacht dat het misschien aardig zou zijn om hierover een topic te starten. Bijna iedereen heeft wel eens ontzettend pech gehad met een auto. Ik doe de aftrap:

Citroën BX Turbodiesel, 1988, gekocht bij een dealer voor Fl.10.750 in 1995. "Ehh, dat hydraulische systeem, daar heb ik nogal wat over gelezen..." "Neeehee meneer, daar zult u geen problemen mee krijgen, dat is verleden tijd." Een week later stond de TD in Oostenrijk op de bergingswagen omdat er een lullig terugvoerslangetje was losgeschoten en het systeem geheel was leeggelopen. In anderhalf jaar Fl.5000.- aan reparatie en onderhoud gehad. Bij de eerste grote beurt mocht ik 9 eurocheques uitschrijven (2500.-). Toen ik op een morgen uit de nachtdienst kwam en de motor bleef draaien na het omdraaien van de sleutel was ik het zooooo zat. Heb hem ingeruild en verloor daarbij FL. 5500.- Voor mij geen Citroën met bollen meer, ook al reed hij heerlijk als hij goed was. Overigens heeft hij daarna nog jaaaaaren gereden

ook een ervaring met een citroen, betreft een AX (zelfde serie als de BX toentertijd) leuk geinig apparaatje bij aanschaf, maar bij een fikse bui een klein zwembadje binnen. terug naar de dealert met de klacht. dealert kan niets vinden en kitten het raam maar extra af. weekje later weer een fijne bui en hetzelfde zwembadje, zo erg zelfs dat als de deur openging er een straaltje uit kwam tevens minimaal 20 kilometer op choke rijden anders slaat de auto af en hokt en bokt. Je raad het al, terug naar de dealert met een niet al te aangenaam gesprek. Dealert houdt AX een dagje bij huis, want er was regen voorspelt die nacht en ze wilden het zelf wel eens meemaken en hoe verbazend kan het zijn bij de dealert was er niets aan de hand, geen druppel langs het raampje en een droge auto??????. Ze konden ook niet veel vinden onder de motorkap wat het hokken en bokken veroorzaakte. Lang verhaal kort te maken drie maanden verder en minstens nog drie zwembadjes + een nog steeds bokkende auto en een nog steeds ietwat boze ikke kwam de welbekende aap uit de mouw dat het niet aan het raam lag maar aan de ventilatie en kachelinlaat en een gescheurde verdelerkap, helaas is de auto net een week uit de garantie dus dan moet u hetzelf oplossen of door ons laten repareren voor een luttel bedragje. Ik heb bedankt en de auto nog kunnen verkopen als sloop of loop met een gering verlies gelukkig, maar toch. heb ook nog een verhaaltje over de peusjo 205 van mijn vrouw die helemaal buiten elke proportie valt. reden te meer om geen franse bagger meer te rijden.

De peusjo 205 gekocht door schoonpapa (bij een echte dealer weg) voor dochter. Leuk klein wit dingetje op LPG vanwege de vele kilometers. Helaas begon het al twee weken na aanschaf binnen de afgesproken garantieperiode van 6 maanden die gegeven werd door de dealer ernstig mis te gaan.
een opsomming:
Ruitenwisser achter stopt ermee en ook de LPG toevoer, zekering doorgebrand, bleek dat de ruitenwisser er later opgezet was en gezekerd op de LPG zekering???? lijkt me garantie, vond de dealer niet.
Bougie klapt eruit en knalt in de motorkap, schroefdraad gemold. Opgelost door een koperbusje erin te persen en de bougie te gebruiken als tapper. Die komt er nooit meer correct uit?? ook garantie, vond de dealer niet
Stuur blijft hangen en auto blijft bochtjes rijden met handen los, knie scharniertje stuurstang totaal verroest. eerst smeren en daarna toch een nieuwe?? ook garantie, vond de dealer niet.
Kabel kilometerteller breekt af tot twee keer toe. eerste keer gefikst met een kabel uit slopertje toch maar nieuwe gemonteerd?? ook garantie, vond de dealer niet.
na vol tanken met gas wegrijden met een spuiter van gas achter je aan uit de overdruk. Ventiel naar de filistijnen. weer gefikst uit een slopertje gezien de aanslag en corrosie? ook garantie, vond de dealer wederom niet
Linkerachterwiel doorgezakt in wielkast, schokbreker volledig gebroken. Gefikst uit (ja hoor) slopertje?? verhaaltje wordt eentonig want de dealer plaatste dit ook niet onder garantie.
Zo zijn er nog: versleten accu, ruitenwispompje achter, raamzwengel (rijden met open raam in herfst), dashboard verlichting plots verdwenen (uiteraard in de nacht), rugleuning passagiersstoel valt in slaapstand, en nog een paar van die beuzeldingetjes. Gelukkig heeft de vrouw een bek als een scheermes en heeft de dealer eitjes voor zijn geld gekozen en heeft alles onder "garantie gefikst", wel met tegenzin gezien de manier waarop.
Na 4 maanden (nog binnen garantietijd voor zover je daar over mag spreken) ingeruild op een Nissan Micra, drie jaar ouder en met iets meer kilometers op de teller en een beetje bijleggen. Wel die garage duidelijk ingelicht over de staat van de peusjo, maar die knikkerde dat barrel meteen naar Noord Afrika en vond het wel prima. Micraatje heeft nog drie jaar heerlijk gereden zonder een enkel noemenswaardig probleem buiten het reguliere onderhoud om.
Ben helemaal genezen van frans spul, zelfs zastava heeft nog mijn voorkeur als ik mocht kiezen

Tot op heden staat de Forester met stip bovenaan.
Maar ik heb ook nog niet zoveel auto's gehad

Heb anderhalf jaar een rampenbak gehad en die was van Japanse makelij : een mitsubishi lancer uit 1985 , gekocht najaar 1996.
Was een station met 1500 motor..
Een half jaar na aanschaf een slippende koppeling en een versnellingsbak die er aanging : bleek dat de vorige eigenaar er ook al een andere bak onder heeft laten plaatsen..
Daarnaast een rotte dorpel over de helft van de lengte : dicht laten lassen ivm apk en naderhand slobberde die wagen per week een liter olie op wat als een blauwe walm de uitlaat verliet.
Zolang ik dat bij bleef vullen bleef dat blok wel doordraaien , toen weer rottigheid met roest en de versnellingsbak...
Uiteindelijk dat hok maar op de sloop geduwd en mijn 2'de subaru gekocht , een 88'er L2 coupe met EA71 onder de kap.
Daarmee bijna 4 jaar mee rondgereden zonder noemenswaardige problemen naast gewoon onderhoud..
Vanaf de L2 coupe zelf alleen maar subaru's gehad

En als ik moest kiezen naast Subaru dan zou Toyota mijn eerste keus zijn en daarna Audi.
Toyota maakt in mijn beleving niet zulke mooie wagens maar zijn wel uiterst betrouwbaar , Audi vind ik wel mooi om te zien en zijn ook betrouwbaar.

Merk met de ringen?
Wel uitkijken welk type.....
Ken er twee: automatische bak is bij een type een probleem.(reviseren of vervangen)
Een Duitse RS2: motor blaast zichzelf letterlijk op..... Gaten in spruitstuk en kop, 12.000 Euro......

Gewoon een A4 1,8 of 2,0
Maatje heeft een A4 1,8T gehad en daarvan sneuvelde de oliepomp met 250k op de teller , dat was een automaat en die heeft nooit rottigheid gehad.

In ruim 40 jaar heb ik al heel veel auto's bezeten, altijd "zoveelstehandjes" maar, ik moet het afkloppen, ik heb nog nooit een "rampenbak" gehad, tuurlijk er mankeert wel eens wat aan maar nog nooit dat ik moest zeggen wat heb ik een spijt van die aankoop.

(Leuk topic). Opel Vectra (Fucktra) gekocht in Apeldoorn bij een handelaar. Wagentje zag er goed uit en reed ook best lekker op LPG. Dus voor €1300 gekocht. Thuisgekomen witte rook uit de uitlaat die ik ws wel na de proefrit had kunnen zien. Maar dat wist ik toen nog niet. Ook was er aan de onderkant ineens heel veel olie op het carter. Vooraf natuurlijk heel schoon. En na de proefrit kijk je daar niet meer na, want het was schoon. Alleen waren de banden niet zo best. Dus die meteen maar rondom laten vervangen.

De APK werd door deze handelaar natuurlijk bij een bevriend bedrijf gedaan. Ik kreeg koffie en na verloop van tijd was de Fucktra goedgekeurd. Dat er geen viergasmeting is uitgevoerd omdat de Katatlysator leeggehaald en netjes dichtgelast was werd mij natuurlijk niet verteld.

Omdat hij ineens toch wel veel koelvloeistof ging gebruiken en mijn financiën wat minder waren in overleg met mijn garagehouder besloten de kop eraf te halen en hem te repareren. Na wat extra's zoals distributie enzo en een forse ingreep in mijn portemonnee was hij weer in topconditie. Wel werd er bij gezegd dat er ergens olie lekkage was. Waarschijnlijk een keerring. En mij werd geadviseerd de auto zo snel mogelijk van de hand te doen.

Met die wetenschap uit Zwolle op weg naar een aanbieding in het westen van het land. Dat westen, dat westen hè, dat heb ik niet gehaald. Na afloop wisten we precies waar de olielekkage vandaan kwam: De onderste spanrol was compleet inclusief een stuk van het carter van het carter afgebroken. Resultaat: Opgeblazen motor en einde Opel Fucktra. Binnen 100 km na reparatie.

Ik bewaar hier heel fijne herinneringen aan......

Ze zijn leuk... Nog meer?

Helaas, ik kan hierover nog niet meepraten. Wie weet binnenkort met een (mogelijk) nieuwe aanwinst

Mijn eerste auto was meteen ook mijn grootste rampenauto, hoewel ik er niet veel aan versleuteld heb. En het betrof, jawel, een BX (zie ik een patroon ontstaan?)
Het was een BX 16TRS uit 1984 op LPG, die ik kocht voor 4500 gulden in ik denk 1988. De toch wel forse afschrijving in 4 jaar (nieuw was ie iets van 28.000 gulden in 1984) had al wat belletjes moeten laten rinkelen. De roze plamuurvlekken op een witte auto en het glas en bakstenengruis in de kofferbak hadden eigenlijk de noodstop in moeten drukken, maar het was mijn eerste auto en het was liefde op het eerste gezicht!

Wat een slee, wat een luxe, wat een comfort! Wat een ellende! De auto reed heerlijk als ie reed. Maar ik had grote moeite hem gestart te krijgen omdat dan telkens de LPG-'klok' bevroor. Als ie liep, dan was het altijd maar afwachten of ie bleef lopen, want de motor kon er op willekeurige momenten spontaan mee ophouden. Dat was nog spannend toen we een keer tijdens een zuidwesterstorm voor de lol over de toen nog niet zo lang geleden geopende Oosterscheldekering reden. De golven sloegen over de dam en daarmee ook over de auto, dus we besloten op het werkeiland Neeltje Jans, even te stoppen om op adem te komen. Terwijl we daar stonden, kwam een roodaangelopen mannetje van Rijkswaterstaat, in een Renault 4 aan scheuren. Hij sprong uit zijn autootje en rende langs de paar geparkeerde auto's, al roepend: "De dam gaat dicht, de dam gaat dicht!" En, hup, weg was ie weer. Het leek een nogal urgente en serieuze mededeling. Omdat niet helemaal duidelijk was of de waterkering dicht ging, of dat de weg over de kering afgesloten zou worden, besloten we toch maar terug naar Westerschouwen te rijden, in plaats van door naar Noord-Beveland, want dat was dichterbij. Helaas weigerde de BX op dat moment alle dienst. De oplossing was een minuut of vijf wachten en dan nog eens proberen. En dan nog eens, en nog eens... Uiteindelijk, na een half uur, konden we verder, door het hoogst van de storm, over een dam waarvan de kleppen dichtgegaan waren en de weg nog gewoon open was...
Waarom noem ik het een rampenauto? Omdat ik er 1500 gulden aan versleuteld had, onder andere veerbollen, bougies, kabels, dat soort dingen. En na een klein jaartje heb ik hem voor 1000 gulden ingeruild op een spiksplinternieuwe Mazda 121. Die reed tenminste...

Mag ik trouwens twee rampenauto's benoemen?
Want dit was ook een leuke:

Deze Datsun Cherry uit 1978 kocht ik 1993 om een paar maanden mee rond te rijden tijdens een zomerstage van de studie die ik toen deed. Hij kostte bij een autosloper in Biest-Houtakker maar 150 gulden! Maar hij had nog APK, hij reed, dus hij voldeed. Het was een erg fijne, erg goed ingereden auto, nog niet eens zo slecht, eigenlijk.
Tijdens die stage reed ik iedere zondagavond naar mijn stage-adres in Zierikzee en op vrijdagavond weer terug naar Tilburg. In Zeeland reed ik er dagelijks mee naar mijn werk en naar mijn opdrachten. En in mijn vrije tijd vond ik overal bospaadjes om overheen te rijden. Ook de Brouwersdam was een favoriet crossterrein. Daar kreeg ik de auto een keer met vier wielen van de grond, door met 80 kilometer per uur van een taluutje van ongeveer een meter hoog af te rijden. De auto bonkte tegen de grond, een soort voetafdruk van roest en schroefjes achterlatend. Maar hij bleef het doen!
Tegen het einde van mijn drie maanden stage, laten we zeggen na 2,5 maand, begon er toch wel heel veel zwarte rook uit de auto te komen. De Vlaketunnel in de A58 bij werd een steeds grotere uitdaging. De auto had tijdens de laatste paar ritten, amper vermogen genoeg om de tunnel weer uit te komen. Ik besloot dan ook de auto weer bij de sloper in te gaan leveren. Nu ligt er een rotonde, maar destijds was het een kruispunt in de N269 bij Hilvarenbeek, een kleine honderd meter voor de ingang van de autosloperij. Voor het rode stoplicht besloot de auto er met een luide plof en een enorme zwarte rookwolk, definitief mee op te houden. Knipperlichtjes aan en te voet verder naar de sloop.
De vriendelijke (en enigszins beschonken) autosloper snapte mijn probleem helemaal. Hij sprong in een aftandse Mercedes en reed naar het kruispunt. Daar knoopte hij een touw aan een trekoog en dat sloeg hij vervolgens om de trekhaak van de Mercedes. "Moet ik niet even meerijden om te sturen?" vroeg ik nog, maar dat was niet nodig. Dus daar ging mijn Datsun (tegen contante terugbetaling van 50 gulden) in volle vaart weer naar de sloop, stuiterend en bonkend, half door de berm en bijna door een sloot...

zelfde Datsun Cherry was ook onze eerste auto . ook rood , ook 3 deurs ( FY-24_KD) ik vergeet t nooit . zijn er ook nog mee naar oostenrijk geweest . Sweet memories maar wat een rampenbak. was ook nog eens krom door een flinke timmer van achteren en slecht richtwerk. kwam daar achter omdat de trekhaak niet pas te krijgen was

PoppeSchuitema schreef:In ruim 40 jaar heb ik al heel veel auto's bezeten, altijd "zoveelstehandjes" maar, ik moet het afkloppen, ik heb nog nooit een "rampenbak" gehad, tuurlijk er mankeert wel eens wat aan maar nog nooit dat ik moest zeggen wat heb ik een spijt van die aankoop.

Hier ver hetzelfde. Ook de nodige auto's gehad van allerhande merken, leeftijden, klasses, brandstofsoorten.

Met uitzondering van die ene keer. Kocht ik een 4 jaar oude erg luxe en prijzige ford.
Na 1,5 jaar moest de distributie riem vervangen worden. Dat vond ik vreemd bij 20.000 km, maar toch maar laten doen.
Een goed jaar later en 14.000 km verder klapte de nieuwe distributieriem alsnog en de hele motor naar de knoppen. Bleek een auto te zijn van een klotejaar met slechte distributiesysteem.
Is tegen dumpprijs met zwaar verlies naar het oosten gegaan.

Ook nog een keer een gloedje nieuwe gekocht. Niet echt een rampenbak, maar wel 4x schade in een jaar tijd. 2x iemand binnen gereden, en 2x een hele dure voorruit gescheeurd en vervangen.
Dan is je nieuwe auto na een jaar ook gewoon een gebruikte met serieuze gebruikssporen, en na een jaar of 4 gewoon ook weer een oude bak met fikse km's dus ver afgeschreven. Gewoon sonde.

Nu alleen nog maar goede oude betrouwbare bakkies. Dan kun je ook nooit meer 'ramp' krijgen dan de auto gekost heeft of waard is.
Onze pa zei altijd al, een auto is de slechtste investering die je kunt doen. Je verliest al minimaal 20% van je investering zodra je over de drempel van de garage rijdt. Je kunt er hooguit wat meer in investeren als je er wat voor terug krijgt (bv km vergoeding werk), want anders is het een dure hobby.

Hummie.
Veel merken geven 90k of 100k of hogere km.stand op voor de distributie.
Andere merken een leeftijd.
Sommige merken moet je dan oom alles vervangen, spanrollen en waterpomp.
Doe je dat niet gaat het altijd vrij vlot fout en loop je leeg qua kosten.
Fod is lange tijd in het verleden berucht geweest om zijn fijne snaren.
Renault kon er ook wat van.

Eric

erichendri schreef:Hummie.
Veel merken geven 90k of 100k of hogere km.stand op voor de distributie.
Andere merken een leeftijd.
Sommige merken moet je dan oom alles vervangen, spanrollen en waterpomp.
Doe je dat niet gaat het altijd vrij vlot fout en loop je leeg qua kosten.
Fod is lange tijd in het verleden berucht geweest om zijn fijne snaren.
Renault kon er ook wat van.

Eric

Na bijna 30 autos en bijna 1 miljoen kilometer is mij dat echt wel bekend. Alles mogelijke onderhoud wat een auto maar nodig heeft en stukken wat een auto maar kan hebben heb ik allemaal bij herhaling gehad. Jarenlang stond ik minimaal wekelijks bij de garage.
Mijn voorkeur gaat ook eigenlijk uit naar een ketting maar dat heb je niet altijd te kiezen. Setje van hummie is inmiddels ook vernieuwd.

Deze ford gaf 60.000 op voor vervanging. Daarom was de 20.000 al verbazend, en werd het helemaal absurt toen de nieuwe na 14.000 klapte.
Daar was ook voor betaald, volledige distributieset. Die MERKgarage van hetzelfde MERK als mijn auto die bij die MERK garage gekocht was heeft mij gewoon genaaid. Dat was wel duidelijk maar daar doe je weinig tegen in zo'n geval (en wat ik wel wilde doen was voor mezelf niet zo verstandig, dus maar niet).
Hij is inmiddels al een tijdje failliet. Iets met loontje en boontje.

Btw, renault heb ik ook gehad. Die had ook zo'n leuke temperatuuraanduiding. Dat was geen meter maar een lampje. Dat lampje ging branden als je motor al oververhit was en je koppakking er al uit lag. Toch handig, zo'n lampje wat aangeeft dat je motor naar de klote is.
Verder was het een prima auto hoor. Roeste niet want verzinkt, en heeft na het koppakking incident nog een paar ton gereden voor hij bij mij overleed (en zelfs na de sloopgang is hij nog rijdend gesignaleerd). Maar dat lampje..... grrr

Ik ben met Renaults begonnen. De eerste was een 4 (GTL = 1100cc = 34!! PK). Fantastische auto die me echt nooit heeft laten staan. ECHTER.... Een keer een scherpe bocht naar rechts, breekt de hele achterwielophanging af, flubberend wiel in de wielkast, maar ik kon gelukkig wel naar huis rijden. Wat was er gebeurd: die Renaults hadden voor en achter torsievering (waardoor veel ruimte in de auto). Bij de achtervering lagen de torsitaven dwars onder de auto, achter elkaar, waardoor het ene achterwiel dan ook iets verder naar voren stond dan het andere. Enfin. De wieldraagarm zat met een soort van staart in de langskoker onder de deuren van de auto. Tussen staart en koker zat een kier die die malle Fransozen - af fabriek - met een soort peurschuim dicht maakten. Gelukkig waren er voor dit euvel reparatiekits beschikbaar. Dat moest natuurlijk gelast worden en dat kon ik niet zelf. Ik heb daar als arme student behoorlijk geld aan uitgegeven, zowel bij mijn R4 als bij mijn R6. Koste toch al gauw 250 euro per kant, maal 2 kanten maal twee auto's. Verder niks dan lof over die auto's. Wat ik daar al niet mee uitgehaald heb. Mijn 6 ruilde ik uiteindelijk in met dik twee ton op de teller (1100cc, 46 pk), bijna met tranen in de ogen (maar ja die roest hè...), voor een mitsipitsi lancer. Goede auto was dat. Verder nooit rampen meegemaakt, ook niet met de Renaults die volgden. De citroen die ik had vertoonde af en toe wel zeer irritante electronische storingen. Wel alles altijd goed onderhouden.

Jaha, mijn zus had ook een R4, zelfde probleem. Automaterialenzaken hadden toen idd complete reparatiekits voor allerlei auto's. Vriendinnen hadden een R5, daar heb ik nog eens netjes zo'n "hoedje" over de achter schokdemper gelast.
Die motortjes liepen zooooo mooi.

Ik zie een foutje. 250 euro moet 250 gulden zijn. Evengoed een behoorlijk bedrag voor een student toch weer een paar weekjes werken bij Van Gend en Loos... Die motoren waren niet kapot te krijgen. Ik heb echt nog nooit een sleutel aan zo'n Renault motor gezet (wel heel wat fusee- en stuurkogels vervangen). Ze liepen inderdaad erg mooi. Karakteristiek, wat lullig geluid ook, eigenlijk zoals ze eruit zagen, suf en stoer tegelijk. Ik vond en vindt het schitterende auto's.

Ik haal deze even naar boven met een update.
Na volledig genezen te zijn van die franse sh*t een fijn ford fiestaatje driedeurs gekocht voor de vrouw (vind ze leuk), maar bleek al snel een fiascootje te zijn.
In het begin een fijn wagentje maar naar verloop van de tijd steeds meer nare dingetjes. Ouderdom zou kunnen (2003), kilometers eigenlijk niet met maar 97.000 op de teller.
Van die kleine beuzeldingetjes zoals , raamzwengel dol (plastic kartels verdwenen om de stalen spie), achterruitewisser "verdwenen"(moer weg), verscheidene dashboardlampjes kaduuk, stoelvergrendeling om te kantelen voor de achterpassagiers afgebroken (tweemaal toe), scheve stand van rechter voorwiel wat resulteerd in trekken naar rechts en eenzijdige slijtage van de rechtervoorband (zat er net 1 jaar op, hagelnieuw), slot van achterklep los dus niet meer in het slot willen (boutjes losgetrild en nergens meer te vinden), dashboardkastje op de grond (grendelnok afgebroken).
En dan na 1 jaar niet al te probleemloos rijden plotseling vanuit het niets een puist witte rook en stoom onder de kap vandaan en het welbekende rode lampje oververhitting branden. Bleek het thermostaathuis van plastic te zijn en die begaf het om in een paar stukken uiteen te vallen waardoor de koelvloeistof met grote kracht door het hele motorruim heen gespoten werd (volledig verstaft plastic, brokkelde gewoon af in de hand )
Geen fijne ervaring voor de vrouw om te moet remmen met geen zicht meer door de stoom en waterprut op de voorruit.
Affijn toch laten repareren, maar uiteindelijk bleek de koppakking er toch uit te liggen. Gevolg kop afvlakken en opnieuw monteren wat gelukkig daarna weer rijplezier opleverde.
Anderhalve maand geleden moest de vrouw plotsklaps remmen in de bebouwde kom en dat lukt voor de eerste twee meter, daarna het rempedaal op de bodem en geen remkracht meer wat tot gevolg had dat de neus zich achterin de voorligger boorde.
Remslang (fexibele gedeelte) doorgescheurd bij de aanhechting met metalen gedeelte en overal remvloeistof.
Vertrouwen volledig weg en de ford fiasco ook (bye bye zwaai awaai). Nu een blokkendoosje uit de suzuki stal aangeschaft (wagon R+) en de eerste maand nog geen enkel probleem.

Oef...een maandag ochtend auto,ik hoop dat je meer plezier hebt van je Wagon-R+.

Gr.Quikfit